کاوش موضوع اسب ترکمن

اسب ترکمن گونه‌ای از اسب با نژاد ترکمن خالص است که در منطقه ترکمن صحرا و ترکمنستان زیست کرده و پرورش می‌یابد.اسب رجال هورس هم از این نژاد است. رنگ آن‌ها گوناگون از جمله خاکستری، سفید و قهوه ای است و بدنی کشیده و لاغر دارند. شکم آن‌ها بر خلاف بسیاری از نژادهای دیگر اسبها، تخت است، به عبارت دیگر شکم آن‌ها لاغر است. صادرات این اسب به خارج از کشور ممنوع است. اسب ترکمن اسبی است دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است، از جمله: قد ۱۵۰ تا ۱۶۰ سانتیمتر، گوش‌های بلند و متحرک، سینه فراخ و متناسب، کَپل کم شیب با عرض خوب، مفاصل قوی، سم‌های محکم با زاویه مناسب، تحمل حرکات سنگین ورزشی. رنگ‌های تیره‌های اسب آخال تکه و یموت شامل: کهر، نیله (طوسی)، سمند، کرنگ، قره کهر، ابرش، سیاه، و سفید است. نژادهای شناخته شده اسب ترکمن در سه گروه: یموت، اسب آخال تکه، چناران (مخلوط از تلاقی اسب ترکمن و اسب عرب) دسته‌بندی شده‌اند. برخی نیز آمیخته تروبرد و ترکمن (دو خون) هستند. اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسب‌های با نژاد ترکمن درسال‌های گذشته ذخیره‌های ژنتیک این اسب، تقاضای جهانی یافته‌است. اسب ترکمن در نزد ترکمن‌ها پیشینه‌ای طولانی در سن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشته‌است. گفتنی است برنامه‌های اشتباه نیم قرن گذشته لطمه زیادی به ذخیره ژنتیکی اسب‌های ترکمن زده‌است و متأسفانه تعداد اسب‌های ترکمن خالص و خوب به شدت کاهش یافته‌است. امروزه خالص‌ترین اسب‌های ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان از توابع استان خراسان شمالی می‌توان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا می‌باشد. در سال‌های اخیر توجه بیشتری به تولید اسب‌های ترکمن شده‌است. تعدادی اندک و پراکنده از این نژاد توسط علاقه‌مندان در اصفهان، تهران، شیراز و همدان نیز نگهداری می‌شوند. از برجسته ترین اسب های ترکمن می‌توان به آترین حقانی،رجال هورس،کاپیتان کلاته‌ و..... اشاره کرد شهرستان گنبدکاووس از مراکز مهم پرورش اسب ترکمن است.... بیشتر در ویکی پدیا